MICHEL HOUELLEBECQ (Arbeiderspers)

Eindelijk een schrijver, die niet dood is, van wie ik onder de indruk ben. In deze nieuwe uitgave van “De koude revolutie” staan bijna alle essays uit 2004 (nog slechts antiquarisch verkrijgbaar), verder “Leven, lijden, schrijven- methode” (slechts in zeer beperkte oplage in 2003 verschenen kleinood van uitgeverij Voetnoot, maar ook in de eerdere editie van “De koude revolutie” verschenen zie ik nu, daar gaat mijn betoog…) en “In aanwezigheid van Schopenhauer” uit 2018 (waarvoor wat mij betreft weinig reden bestond om het in dit boek op te nemen, dan hadden ze het essay over Lovecraft ook wel kunnen bijsluiten, maar goed, niemand heeft mij naar mijn mening gevraagd) en enkele niet eerder in het Nederlands vertaalde teksten. Alleen al omdat ‘iedereen’ tegen Trump is, voor progressief wil doorgaan en voor euthanasie is, is het verfrissend om van Houellebecq een ander geluid te horen. Daarbij komt dat hij humor door zijn teksten strooit, dat onderscheidt hem van zovelen onder ons.
Ik word niet betaald voor mijn recensie, dus ik kan gerust zeggen dat ik nu moe ben en ermee uitschei. Koopt het boek en verfrist uw geest.