Jezus Maria! – Van het Reve, van het Violet en van de Dood

Ik lees boeken zelden in een keer uit. Dat komt door mijn rusteloze natuur. Toen echter dit boekje mij ter hand kwam, moest al het andere leeswerk wijken, dit zijn de gelukkige momenten in mijn leven: gegrepen worden door woorden, rust vinden.

Wim Wennekes ontdekte/constateerde dat Gerard Reve het in “De Avonden” niet alleen had over “De kleine neurasthenicus” (daar “De kleine zenuwlijder” geheten) van Herman Gerard de Cock, maar dat Reve ook ‘de titel van het ultieme boek dat hij zich had voorgenomen ooit te schrijven: “Het Boek van het Violet en de Dood”‘ aan dit boek in zakformaat uit 1922 had ontleend.

Het boek “Jezus Maria” gaat eigenlijk over zoekende zenuwlijders (waartoe ik mijzelve ook reken).
De Cock meende dat er voor de zenuwlijder twee remedies waren voor een ordentelijk leven:’ Een gezonde, systematische en gedisciplineerde leefwijze’ en daarnaast ‘het richten van de aandacht op een groote warme, liefhebbende macht’.

God, wat is het schrijven van een recensie een doodvermoeiende aangelegenheid.

In het boekje komen ook Emile Coué (ook bekend uit “De Avonden”, methode Koe-Wee…) en Pierre Janet aan bod (wordt ook in “De Avonden” genoemd). Dit waren respectievelijk een wonderdokter en een psycholoog-psychiater-neuroloog, beiden uit Frankrijk afkomstig. Reve’s psychiater, C. J. Schuurman, heeft ook een apart hoofdstuk gekregen.

In veertien korte hoofdstukken die zeer leesbaar zijn wordt aan de hand van bovengenoemde personen, maar ook met behulp van Rob van Amerongen (Viktor in “De Avonden”), William James, Evelyn Underhill een boeiend en geloofwaardig beeld verkregen hoe Reve bij het katholieke geloof terechtkwam.

Tweedehands nog ruim verkrijgbaar.